Güzel bir yaz günü:)
Hava aydınlık saat 18 suları.
Anadolu yakasından arkadaşlarım çağırdı onlara gidiyorum.Atladım motora vın.
Çok zordur gişeden geçmek motorla,Ogs cebinde olacak,yaklaşırken eldiveni çıkaracan, cebini açacan,ogs yi çıkaran ,motoru tutacan,geçerken elinde okutacan,tekrar cebine koyacan ..ölme eşşeğim ölme...
Trafik sıkışmaya başladı ,hernekadar motorda bile olsanız,bazen sonuçlar arabadakilerle aynı olabiliyor.
Keşmekeşe girmemek için, en sol şeridi tercih ettim.Hedef en sol gişe.
Trafik kilit ,kımıldayamıyorum,bırakın cebimden ogs yi çıkarmayı,cezve çıkarsam kahve yapacak kadar duruyoruz.
Bu resmi özellikle koydum,daha rahat anlaşılsın başıma gelen diye :)Gişeye ogs yi okuttum,hafif geçtim ve en solda durdum.Gidemiyorum.
Solumda bariyer (yaklaşık 30 cm ),sağım,önüm heryerim dolu.
Duruyorum ,ayaklarım yerde.
Acayip bir fren sesleri duyuyorum ,ama acı acı ....Birşeyler oluyor ama göremiyorum .Biraz dikildim ayağa ve ters yönde daireler çizerek giden bir araba.Kendi etrafında dönüyor.
Derkennnnnnn.
Kafamı bir kaldırdım ,Devasa bir kamyon lastiği ,jantı ile beraber bana doğru geliyor.Havadan ..
Gözgözeyiz...Hayatımın son saniyeleri.Hiç şansım yok .Hesabıma göre direk kafama doğru geliyor.
Hepsi bunların 5 saniye.Yapacak hiçbirşeyim yok.
30 cm yanımdaki bariyere vuruyor ve geri sekiyor.
Titriyorum,şoka girdim,ama yaşıyorum .
Aklıma ilk gelen şey ;motora binme tehlikeli diyenlerin cenazemde ,''Bak öldü işte,biz o kadar da binme demiştik'' sözleri.
Ulan duruyorum zaten.
Gidemedim ;kal geldi bana.Çektim motoru otoban yanındaki çimenlere,kaskımı çıkardım,ağlıyorum.
Uzun sürdü sakinleşmem.Bu kadar motosiklet eğitimi almama rağmen ,hiç kimsenin aklına gelmeyecek bir konuyu daha tecrübe etmiş oluyorum.
Allah bu sefer de beni korudu. :))